در تقاطع­­های راست گوشه سه شاخه یا چهار شاخه کانال­های روباز، مطالعه جدایی جریان بسیار حائز اهمیت می­باشد. برخی پارامترهای موثر در این زمینه نسبت دبی ورودی و عمق جریان می­باشد که در این تحقیق تاثیر نسبت دبی ورودی و نسبت ارتفاع سرریزها (عمق جریان) در الگوی جریان و ابعاد ناحیه جداشدگی به صورت عددی شبیه­سازی شده است. بررسی نتایج مدل عددی نشان داد که مدل k-ω بیشترین مطابقت را با نتایج آزمایشگاهی دارد، به طوریکه میزان خطای شبیه­سازی کمتر از 20% بود. ابعاد ناحیه جداشدگی در کانال­­های اصلی و فرعی با نسبت دبی ورودی رابطه مستقیم داشت. همچنین با افزایش ارتفاع سرریزهای خروجی، عمق جریان افزایش یافت و منجر به کاهش ابعاد ناحیه جداشدگی شد. مطابق نتایج عددی، ابعاد ناحیه جداشدگی در راستای قائم از کف کانال به سطح آب افزایش یافت، به­طوری­که برای نسبت دبی 6/0 و نسبت ارتفاع سرریز 377/0، طول ناحیه جداشدگی در کف کانال، فاصله 1/0 متر از کف و در سطح آب به ترتیب در حدود 60 سانتیمتر، 75 سانتیمتر و 85 سانتیمتر بود. بنابراین از سطح آب به سمت کف کانال طول ناحیه جداشدگی در حدود 29% کاهش یافت.

این مقاله برآن است که پارامترهای لرزهای طراحی قابهای فولادی خمشی ویژه ارائه شده در استاندارد 2800ایران را بطور کلی مورد ارزیابی قرار دهد. بدین منظور شانزده قاب (12، 8، 6، 4طبقه در چهار گروه روی چهار نوع خاک) بر اساس استاندارد 2800طراحی و با روش دینامیکی افزایشی ( IDA)تحلیل غیر خطی انجام و منحنی شکست هر یک تهیه گردیده است. تحلیلها با برنامه کامپیوتری OPENSEES انجام گردیده که درآن اثر زوال سختی و مقاومت اعضا رعایت شده است. از 22زوج شتابنگاشت کلی حوزه دور ارائه شده توسط FEMA_P695برای محاسبه میانه شکست قابها استفاده شده و با ضریب شکل طیفی (SSF )سازگار با زلزله نادر منطقه تدوین شده است. پارامترهای لرزهای شامل ضریب رفتار ( R)و ضریب اضافه مقاومت (Ω 0 )با دو روش برای هر گروه محاسبه شده است. یکی با استفاده از ضوابط ( FEMA_P695بر مبنای اینکه اپسیلون بهعنوان پارامتر شکل طیفی زلزله است) و روش دیگری بر مبنای تعریف فیزیکی شکل طیفی ارائه شده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که هر چهار گروه از دیدگاه ضوابط FEMA_P695قابل پذیرش ولی گروه های 2و 3(ساخته شده روی خاکهای بترتیب نوع 2و 3)، با ضوابط روش دیگر قابل قبول نمی باشند. امید است تمامی پارامترهای طراحی لرزهای در استاندارد 2800با روش های جاری تحلیلی مورد ارزیابی قرار داده شوند.

دکارت می کوشد با به کارگیری راهکار شک و به یاری روش تحلیل، نخست هستی خود را اثبات کند و سپس چیستی «خود» را در مقام جوهر اندیشنده معلوم سازد. او پس از روشن کردن تکلیف «خود» در دو تأمل نخست است که از ره گذر تصورات واضح و متمایزی که از «دیگری» (اعم از خداوند و موجودات دیگر) در خود می یابد، دربارة هستی و چیستی «دیگری » حکم صادر می کند. او سرانجام، با استفاده از حقایق مکشوف با نور طبیعی عقل است که به سراغ اصول تنظیم کنندۀ مناسبات با دیگری می رود. اما پاسکال در ضمن اعتراف به عدم امکان کشف «خود» از طریق درون نگری، فرآیند ابتکاری دکارت در تأملات را وارونه می سازد و کشف «خود» را در گرو رابطه اش با «دیگری» و متأخر از آن می داند. بدین ترتیب سوژۀ اندیشندۀ آزاد و خودآیین دکارتی که «دیگری» را جز در مقام متعلق شناخت خود به رسمیت نمی شناسد و هستی و چیستی «دیگری» را در گرو تصوری می پندارد که «خود» از او دارد، درست در برابر انسان مجبور و دگرآیین پاسکالی قرار می گیرد که هستی و چیستیِ خود او نیز بر دو محور پیش و پس از هبوط، از سویی، و پیش و پس از دریافت فیض الهی، از دیگر سو، وابسته است که در هیچ کدام ارادة آدمی مطلقا نقشی ندارد. تنها تغییر وضعیت وی پیش و پس از دریافت فیض الهی، در تجربۀ نحوه های متفاوتی از دگرآیینی و عدم امکان تجربۀ هر گونه خودآیینی است و سرانجام، تنظیم مناسبات با «دیگری» نیز تنها در پرتو ارجاع به یک «ابردیگری» که خداوند باشد میسر می گردد.

نسبت سیاست های حاشیه نشینی با هویت ساکنان حاشیه(مورد مطالعه حاشیه نشینی شهر تهران)موضوع و مسئله: مقاله حاضر درصدد شناسایی اختلاف های مفهومی حول هویت حاشیه نشینان در بین سیاست های حاشیه نشینی، دیدگاه کارکنان و فعالان فرهنگی در شهرداری ها و سرای محله ها و دیدگاه خود حاشیه نشینان است.روش: از روش تحلیل تماتیک کلارک و براون در این پژوهش استفاده شده است و داده ها به صورت هدفمند از موارد ویژه انتخاب شد که شامل اسناد مرتبط با سیاست های حاشیه نشینی، مصاحبه نیمه ساختار یافته با 48 نفر از حاشیه نشینان و 25 نفر از کارکنان و فعالان فرهنگی در شهرداری و سرای محله در مناطق 2، 4، 12، 18 و 19 تهران می-شود. نتایج: یافته ها نشان می دهد که در سیاست های حاشیه نشینی هویت حاشیه نشینان بر مبنای دو تم اصلی عصبیت محلی و آزادی – خلاقیت و در دیدگاه کارکنان و فعلان فرهنگی بر اساس ویژگی هایی چون همبستگی قوی محلی، بلاتکلیفی، نظم گریزی، و... تشکیل شده است. اما مصاحبه با حاشیه نشینان نشان داد هویت آنها با مفهوم کار پیوند اساسی دارد. همبستگی حاشیه نشینان مثل هر جای دیگر شهر یک همبستگی عادی است اما همبستگی قوی محلی حاشیه نشینان زمانی شکل می گیرد که احساس کنند کار آن ها از طریق نظم جدیدی تهدید می شود. مقامت آن ها در برابر تهدید ایجاد وضعیت بلاتکلیفی و نظم گریزی است. بدین ترتیب در این نوشته مشخص شد در میان عامل های گوناگون پیچیدگی سامان دهی حیات حاشیه نشینی تفاوت در پنداره های بنیادی در دو سوی سیاست های حاشیه نشینی و هویت حاشیه نشینان نیز می تواند عاملی قابل تأملی باشد. در حقیقت هویت حاشیه نشینان در چارچوب سیاست های حاشیه نشینی آن چیزی نیست که واقعیت ویژگی های هویتی حاشیه نشینان نشان می دهد.واژگان کلیدی: سیاست های حاشیه نشینی، عصبیت محلی، توسعه مشارکتی، نظم گریزی، همبستگی ناخودآگاهانه محلی، تحلیل تماتیک

بررسی حاشیه ی ایمنی ساختمان ها در برابر فروریزش، بخشی از فرایند ارزیابی عملکرد فروریزش آنها در زلزله های شدید است. اغلب مطالعات در این زمینه بر روی ساختمان های متقارن صورت پذیرفته است. این مطالعه، حاشیه ی ایمنی فروریزش ساختمان های بتنی مسلح 5 و 10 طبقه را با سیستم قاب خمشی ویژه و تحت خروج از مرکزیت های جرمی 5، 10 و 20 درصد، با بررسی دو شاخص احتمال فروریزش و حاشیه ی نسبی فروریزش مورد توجه قرار داده است. نتایج نشان می دهد که افزایش خروج از مرکزیت جرمی در مدل های ساختمانی مورد مطالعه، که مقدار نسبت نامنظمی پیچشی کوچکی دارند، احتمال فروریزش آنها را کاهش می دهد. بهبود حاشیه ی ایمنی فروریزش این ساختمان ها با افزایش خروج از مرکزیت جرمی، ناشی از بروز رفتار پیچشی سخت تر در آنهاست. با افزایش ارتفاع ساختمان، اگرچه ظرفیت فروریزش کاهش یافته است، روند تغییرات شاخص های ایمنی تغییر عمده یی نکرده است.

ظرفیت فروریزش سازه یکی از عوامل اصلی در محاسبه ریسک فروریزش است که در مهندسی بر اساس عملکرد به آن پرداخته می شود. محاسبه ظرفیت فروریزش سازه معمولاً با روش های زمان بر تحلیل های دینامیکی افزایشی انجام می شود اما در سال های اخیر روش های جایگزین بهینه بر مبنای استفاده از منحنی رفتار سازه ارائه شده است که در این مطالعه نیز مورد استفاده قرار گرفته است. از سوی دیگر محاسبه ظرفیت فروریزش مورد تقاضای ساختگاه به صورتی که ریسک فروریزش سازه در محدوده آیین نامه باشد حائز اهمیت است. مخصوصاً در ساختگاه های حوزه نزدیک، به علت ویژگی های وجود پالس و جهت پذیری اهتمام ویژه ای به ظرفیت فروریزش تقاضای ساختگاه لازم است. با توجه به این که شکل پذیری سازه و نسبت پریود پالس حوزه نزدیک به پریود پایه سازه به عنوان عوامل اصلی مؤثر بر ظرفیت فروریزش سازه در حوزه نزدیک شناخته شده اند، اثر این دو عامل به صورت عددی بر ظرفیت فروریزش سازه بررسی شده و سپس با توجه به آن ظرفیت فروریزش تقاضای ساختگاه در حوزه نزدیک برآورد گردیده است. بررسی های انجام شده در این تحقیق افزایش ظرفیت فروریزش سازه در حوزه نزدیک و در حوزه دور را با افزایش شکل پذیری نشان می دهد. همچنین کاهش ظرفیت فروریزش سازه در حوزه نزدیک با افزایش نسبت پریود پالس به پریود پایه سازه مشاهده گردیده است. سپس محاسبه نسبت ظرفیت فروریزش حوزه نزدیک به حوزه دور با لحاظ دو عامل ذکر شده صورت گرفته و γ نامیده شده است. از γ در برآورد تقاضای ظرفیت فروریزش ساختگاه حوزه نزدیک استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که برای محاسبه ظرفیت فروریزش تقاضای ساختگاه استفاده از مقدار حد پایین نسبت ظرفیت فروریزش حوزه نزدیک به حوزه دور که مربوط به شکل پذیری کمتر و نسبت پریود پالس بالاتر می باشد به اندازه کافی محافظه کارانه بوده و افزایش تقاضای ساختگاه با افزایش این پارامتر شیب زیاد ندارد.

یکی از مهمترین اهداف طراحی و تعمیر و نگهداری سازه ها تامین ایمنی آنها در برابر حوادث و بحران های طبیعی نظیر زلزله است، که نیازمند تامین مقاومت کافی و عملکرد مطلوب و مورد انتظار سازه ها میباشد. عوامل مختلفی نظیر خوردگی آرماتورها بر وقوع خرابی و میزان آسیب در سازه های بتن آرمه تاثیر میگذارند. عملکرد لرزه ای و قابلیت اعتماد سازه های موجود از شرایط محیطی و نقص هایی که در طول عمر سازه بوجود می آیند، تاثیر می پذیرد و در نتیجه این عملکرد متفاوت از عملکردی خواهد بود که در هنگام طراحی سازه فرض می شود. خوردگی آرماتور سازه های بتن آرمه یکی از عوامل اصلی افزایش آسیب پذیری این سازه ها است. در این مطالعه جهت بررسی شکنندگی لرزه ای و آسیب پذیری سازه ها تحت اثر خوردگی دو سازه قاب خمشی بتن آرمه 3 و 7 طبقه برمبنای پلاستسیته ی متمرکز مدلسازی شده است و دو سناریوی خوردگی به صورت 10% و 20% کاهش سطح مقطع آرماتور و اثرات منفی آنها به اعضای سازه ای این مدل ها اعمال شده است. سپس با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی و تحلیل دینامیکی افزایشی (IDA) و استخراج منحنی های شکنندگی، عملکرد و شکنندگی لرزه ای این سازه ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در اثر خوردگی احتمال خرابی و شکنندگی لرزه ای سازه ها افزایش و حاشیه ایمنی فروریزش سازه ها (CMR) کاهش یافته است بطوریکه تحت سناریوی خوردگی 20% احتمال خرابی سازه 3 طبقه علیرغم افزایش همچنان زیر 10% بوده ولی در سازه 7 طبقه احتمال خرابی از مقدار مجاز آیین نامه ای (10%) فراتر می رود و نیاز به بهسازی دارد.

در حوزه ی ساختمان های نامنظم در پلان، شناخت مناسبی از عملکرد فروریزش ساختمان های نرم پیچشی در دست نیست. مطالعه ی حاضر، به بررسی دقیق تر مسئله ی مذکور در ساختمان های قاب خمشی بتنی ویژه پرداخته است. نسبت حاشیه ی فروریزش، معیار سنجش عملکرد مفروض است. ساختمان های نمونه، در 4 حالت از توزیع سختی طراحی و عملکرد فروریزش آن ها در حالت های مختلفی از خروج از مرکزیت جرمی بررسی شده است. مدل سازی و تحلیل در نرم افزار OpenSEES صورت گرفته و رفتار خمیری اعضا با روش مفصل خمیری متمرکز شبیه سازی شده است. براساس نتایج به دست آمده، نامنظمی ناشی از توزیع نامتقارن سختی جانبی، تأثیر محسوسی در عملکرد فروریزش مدل های ساختمانی نرم پیچشی ندارد. از سوی دیگر، با تغییر موقعیت مرکز جرم در مدل ها، حاشیه ی ایمنی فروریزش بهبود می یابد. به طوری که در حالت خروج از مرکزیت 30\٪ ، حاشیه ی ایمنی مدل ها به طور متوسط 17\٪ بیشتر از مدل های ساختمانی بدون خروج از مرکزیت است. براساس نتایج به دست آمده، ضوابط خروج از مرکزیت تصادفی در ساختمان های مطالعه شده الزام آور نیست.

عملکرد ضعیف و فروریزش ساختمان های نامنظم سختی در ارتفاع، در طول زلزله های گذشته منجر به بروز خسارات مالی و جانی جبران ناپذیری شده است. از این رو ارزیابی دقیق تر این نوع سازه ها به ویژه در سطح عملکردی فروریزش، حائز اهمیت است. در این مطالعه قاب خمشی بتنی ویژه منظم شش طبقه، به عنوان مدل مرجع، مطابق با ضوابط آیین نامه های داخلی طراحی شده است. سپس 12 قاب نامنظم سختی در ارتفاع با مقادیر و محل های وقوع متفاوت در ارتفاع، ساخته شده است. جهت ارزیابی فروریزش، رفتار غیرخطی اعضا به روش پلاستیسیته متمرکز، در نرم افزار Opensees مدل سازی شده است. عملکرد احتمالاتی لرزه ای قاب های مورد مطالعه، مبتنی بر روش دستورالعمل FEMAP695 مورد مقایسه قرار گرفته است. در این ارزیابی، پارامترهای متداول طراحی از جمله ضریب رفتار، ضریب اضافه مقاومت و شکل پذیری و نیز نسبت حاشیه ایمنی فروریزش1 و همچنین منحنی های شکنندگی بررسی شده است. نتایج نشان داد که وجود نامنظمی باعث کاهش ضریب رفتار و ضریب شکل پذیری می شود. بیشترین کاهش در ضریب رفتار نسبت به قاب منظم، مربوط به مقدار فاکتور نامنظمی 4/0 واقع در طبقه اول می باشد که در حدود 24 درصد تخمین زده شده است. هنگامی که فاکتور نامنظمی برابر با 4/0 و در بخش پایینی سازه قرار گیرد، نسبت حاشیه ایمنی فروریزش اصلاح شده، در حدود 30 درصد نسبت به حالت قاب منظم کاهش و احتمال شکست در این قاب برای یک سطح مشخص از نیاز سازه، نسبت به سایر مدل ها، افزایش می یابد. لازم به ذکر است که تغییرات در نسبت حاشیه ایمنی اصلاح شده و احتمال شکست در مدل های با نامنظمی واقع در ارتفاع میانی سازه در مقایسه با سایر حالات کمتر است. وجود نامنظمی سختی2 در ارتفاع بنا بر مقدار فاکتور نامنظمی و محل وقوع نامنظمی، بر عملکرد احتمالاتی لرزه ای سازه ها در سطح فروریزش تاثیرگذار می باشد. بنابراین ضروری است در تعریف محدودیت های آیین نامه ای برای این نوع سازه ها علاوه بر فاکتور نامنظمی، محل اثر نامنظمی نیز به نحو مقتضی در نظر گرفته شود.

فروریزش محوری مواد فومی به دو صورت قابل رخداد است: تخریب نواری گسسته و فروریزش پیشرونده. در این مقاله، یک مدل ریاضی کاملا جدید برای تخمین مقاومت و توصیف کیفی و کمی فروریزش پیشرونده یک بعدی فوم آلومینیومی در برابر بارگذاری ضربه ای معرفی شده و بر توانایی آن در تفکیک این الگوی فروریزش به دو رژیم مجزای انتشار موج شوک و موج الاستیک - پلاستیک، با استفاده از معیارهای صحیح تاکید شده است. سپس با استفاده از روابط بقا و بکارگیری این مدل جدید، حل تحلیلی تغییرشکل دینامیکی فوم های آلومینیومی در دو رژیم مذکور ارائه شده است. ویژگی بارز رژیم دوم، افزایش دو مرحله ای سطح تنش در خلال عبور موج از میان ماده است؛ بنحوی که تنش در ابتدا و با عبور بخش الاستیک موج تا آستانه تسلیم ارتقا یافته و آنگاه با عبور بخش پلاستیک آن، تا سطوح بسیار بالاتر پرش می نماید. حال آنکه در رژیم نخست، موج تنش تنها دارای یک بخش پلاستیک است که با جبهه ای عمودی و تیز و سرعتی کاملا فراصوتی، در محیطی اساسا آرام و دست نخورده منتشر شده و به همین جهت موج شوک نامیده می شود. مدل سازی تحلیلی ارائه شده با استفاده از شبیه سازی المان محدود درستی آزمایی و اعتبارسنجی شده است. نزدیکی بسیار مطلوب پیش بینی های تئوری به نتایج عددی، حاکی از دقت بالای مدل و معادلات توصیف گر آن است.